آیا ما در حال آماده سازی نسل آینده برای انقلاب صنعتی چهارم هستیم؟
کدنویسی و همکاری از راه دور
با وجود این که کلاس های مدارس هنوز به صورت جلسهای برگزار میشوند، اما در کنار مداد و کتاب، آیپد، تبلت و لپ تاپ نیز بر روی میز دانش آموزان آمده است.
در عصر انقلاب صنعتی چهارم (IR4)، محققان جوان در کنار زبان انگلیسی در تکاپوی یادگیری زبان دیگری به نام زبان کدنویسی نیز هستند.
هم اکنون بیش از هر زمان دیگری، دسترسی به تکنولوژی هم برای دانش آموزان و هم برای معلمین آنها که خود رهبران تکنولوژی جدید و آگاه به آینده شغلی دانش آموزان پس از اتمام تحصیلاتشان میباشند، امری بسیار حیاتی است.
انقلاب صنعتی چهارم با همگرایی بین دنیای واقعی و دنیای مجازی و با ایجاد اقتصاد جهانی و نوآوری سراسری و توقف ناپذیر توصیف میشود.
در زمان گذشته، همکاران و همکلاسیهایتان درکنار شما مینشستند اما امروزه انجام همکاری بین افراد در نقاط مختلف جهان امکانپذیر میباشد.
صحبتهای دکتر نادیا لوپز در رابطه با ایستادن در لبه پرتگاه انقلاب صنعتی چهارم
دکتر نادیا لوپز، رییس دانشکده موت هال، فینالیست جایزه جهانی معلم و نویسندهی مطلب “ آموزش در انقلاب صنعتی چهارم: ایستادن در لبه پرتگاه” است.
وی بهتر از هر کسی میداند که برنامه آموزشی به روز رسانی شده در انقلاب صنعتی چهارم بسیار اهمیت دارد.
او مدیریت مدرسهای دولتی در یک جامعه کم درآمد را برعهده گرفت و با به کارگیری محیطی انرژی بخش و منابع تأمین و اهدا شده و برنامه درسی خلاقانه مطمئن شد که دانش آموزانش از ابزار و اعتماد به نفس کافی، برای موفقیت بعد از فارغ التحصیلی برخوردارند.
وی می گوید:
مهارت هایی که بزرگسالان در زمان انقلاب صنعتی چهارم میبایست به دنبالش باشند را میتوان از طریق آموزش در دورههای ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان به وجود آورد.
تفکر انتقادی، یادگیری همکاری و همفکری، تمایل به حل مشکلات
عواملی همانند توسعه تفکر انتقادی، یادگیری همکاری و همفکری، تمایل به حل مشکلات، همه این موارد ذکر شده به همراه فعالیتهای کلاسی و برنامه درسی که انعکاسی از اینگونه محیطها هستند مکانی را برای بچهها فراهم میکنند که همانند بزرگسالان رفتار کنند و در این راه آمادگی لازم را پیدا کنند.
با این حال این یک حقیقت است که مناطق خاصی با امکانات محدود وجود دارند که بچه ها دراین مناطق شانس مبارزه برای رسیدن به موفقیت بسیار کمی را دارا میباشند.
شکاف دیجیتالی یک واقعیت میباشد:
طبق اطلاعات مرکز جدید آموزش Pew، برای نزدیک به ۶ نفر از ۱۰ نفر ساکنین روستایی، دسترسی به سرعت بالای اینترنت تبدیل به یک معضل شده است و بیش از 4 نفر از 10 نفر شهروندان شهری هم با همین مشکل روبهرو میباشند.
در کنار این مشکلات، آمارها همچنین نشان میدهد که گروههایی از نژاد غیر سفید پوست و همچنین گروههای کم درآمد بیشتر امکان مواجه با این مشکلات را دارا میباشند.
بدون تکنولوژی آموزشی در خانه، به خصوص در بین نژادهای غیر سفید پوست و گروه های کم در آمد، دانش آموزان در درسها و مهارتهای آموزشی عقب خواهند ماند و شانسشان در بدست آوردن مهارتها که مؤثر در آینده شغلیشان است کم خواهد شد.
برخی از شرکتهای خصوصی در صنعت فناوری در حال پاسخگویی به این نیاز و اولویت قرار دادن پیشرفت روشهای آموزش در کار خود هستند.
به عنوان مثال، Verizon برای حدود یک میلیون کودک از خانوادههای فقیر، امکان در اختیار داشتن تکنولوژی، منابع و آموزش های نسلهای آینده را به وجود آورده است.
عملکرد این برنامه آموزشی به این صورت است که فناوری رایگان، دسترسی رایگان به اینترنت و تجربیات یادگیری عملی را برای کمک به دانش آموزان در زمینه پیشرفت مهارت های درخواستی آنان، در اختیارشان قرار میدهد.
این برنامه خلاقانه در کنار امکانات ذکر شده، در تلاش برای آموزش به معلمینی است که با جدیدترین تکنولوژیهای آموزشی در کلاس درس، عمیقاً در گیر شدهاند و در کنارش با پشتیبانی بچه ها در این برنامه درسی سعی در آمادهسازی بهتر آنها برای اقتصاد دیجیتالی دارد.
این برنامه آموزشی تا به الان این نتایج را در برداشته است: ۵۳ درصد بیشتر با مدرسه ارتباط برقرار کرده اند و نمرات آزمونهای ریاضی و روخوانی آنان به طور چشمگیری بالا رفته است.
باین حال هستند مدارسی که هنوز با این برنامه آموزشی تجهیز نشدهاند. لوپز درمورد این مدارس اینگونه نظر میدهد که بچهها در این مدارس از بقیه دانش آموزان عقب ماندهاند.
وی همچنین میگوید:
در اصل، انقلاب صنعتی چهارم سبب شده همه چیز به سمت دیجیتالی شدن پیش رود و در حالی ما با سرعت بسیار بالایی در حال تحول هستیم که سیستم مدارسمان هنوز در تعلل و با روشهای قدیمی رو به جلو حرکت میکند.
وی همچنین میافزاید:
بنابراین میتوان پیبرد که مدارس ما بازتابی از ابتکاراتی که در اطرافشان رخ میدهد، نیستند.
ما همیشه درمورد شغل های آینده صحبت میکنیم اما هیچ نظری در این مورد که آن شغل ها چه خواهند بود نداریم.
اگر چه مهارتهایی وجود دارد که اگر به هر کودکی آموزش داده شود وی برای آینده آماده میشود. اما ما جوانانمان را برای این تحول آماده نمی کنیم.
وی بیان میکند، جدای از در اختیار نهادن فناوری و اینترنت، برترین مهارتهایی که معلمین میتوانند با بچهها تقسیم کنند این است که جوانان را به سوی تفکر انتقادی و حس خلاقیت و همکاری و حل مشکلات سوق دهند.
لوپز میگوید:
بعضی مواقع این روش به مانند علامت تعجب اُه میماند به این خاطر که این بچهها خیلی جوان هستند و آن ها هنوز خیلی جدی درگیر آینده نشده اند. ذهن بچهها توانایی دریافت اطلاعات بسیار زیادی را دارا میباشد.
وی همچنین به گفته هایش اضافه میکند:
بچه ها در سنین ۹ – ۱۰ سال و یا حتی پایینتر از آن توانایی کدنویسی را دارا میباشند.
آنها قادر به خلاقیت و نوآوری در این سن کم میباشند. ما میتوانیم این تواناییها را به منظور یادگیری افزایش دهیم.
شرکت ها قادر خواهند بود با همکاری مدارس، آگاهی دانش آموزان در شغلهای آینده را بالا ببرند و معلمین نیز با همکاری در توسعه این برنامههای درسی میتوانند در سودمندی بیشتر این برنامهها نقش بسزایی داشته باشند.
ما نباید تا دانشگاه یا محلهای کاری منتظر باشیم، زیرا در آن صورت بسیار دیر شده است.
درباره برنامه Verizon
این برنامه یادگیری خلاقانه، با در اختیار قرار دادن تکنولوژی رایگان و دسترسی به اینترنت و همراه کردن تکنولوژی با برنامه درسی، بچهها را برای موفقیت در اقتصاد دیجیتالی آماده میکند.
از سال ۲۰۱۲، Verizon در حدود 400 میلیون دلار در این خصوص هزینه کرده است و بیش از یک میلیون دانشآموز را به صورت رایگان به تحصیلات عالی رسانده است.
همچنین با هدف افزایش این تعداد به 2 میلیون بیشتر تا سال ۲۰۲۱ رو به جلو درحال حرکت میباشد.
Verizon درحال طی سیر تکاملی به تکنولوژی 5G میباشد و امروزه در حال راهاندازی چالشی سراسری برای پیدا کردن برترین تکنولوژی 5G برای ورود به مدارس راهنمایی میباشد.
برای اطلاعات بیشتر درباره این چالشها و چگونگی آنها میتوانید به وب سایت 5Gedtechchallenge.com مراجعه کنید.